malayalamplus.com: 1000 Malayalam eBooks for free online reading

ഇപ്പോൾ 1000 ഇ-ബുക്കുകൾ എൻ്റെ ഈ സൈറ്റിൽ ആയ സന്തോഷം വായനക്കാരുമായി പങ്കുവയ്ക്കട്ടെ! ഇത്തവണ ഒരു അനുഭവ കഥയാണ് വേണമെങ്കിൽ പ്രചോദന കഥയെന്നും പറയാം. 2015-ൽ ഈ വെബ്സൈറ്റ് തുടങ്ങിയപ്പോൾ ആദ്യം ഞാൻ തീരുമാനിച്ചിരുന്നത് വലിയ ഡിജിറ്റൽ പുസ്തകങ്ങൾ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാനായിരുന്നു. നൂറു പേജിനു മുകളിൽ വരുന്നവ. അങ്ങനെ, ആറുമാസങ്ങൾ കൊണ്ട് അത്തരം ഒരെണ്ണം ('മനം നിറയെ സന്തോഷം') ആദ്യത്തെ ഇ-ബുക്കായി 2015 ഏപ്രിൽ മാസത്തിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു. പുസ്തക വില 100 രൂപ എന്നാണെങ്കിലും സൗജന്യമായി മുഴുവൻ വായിച്ചിട്ട് ഓൺലൈനായി വില തരാനും തരാതിരിക്കാനുമുള്ള സ്വാതന്ത്ര്യം വായനക്കാർക്കുണ്ടായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം MBBS, MD ഉള്ള ഒരു ഡോക്ടറിൻ്റെ ഇ-മെയിൽ എനിക്കു വന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് ആനന്ദം എന്ന വിഷയത്തിൽ ഒരു ദുർഘടമായ സംശയം. എനിക്ക് വളരെ അഭിമാനം തോന്നിയ കാര്യമെങ്കിലും ഒരു പ്രശ്നമുണ്ടായിരുന്നു - ആ സമയത്ത് BSNL internet കിട്ടിയിരുന്നത് Landline Cable വഴിയായിരുന്നു. 1 GB data എന്നാൽ സ്വർണ്ണവിലയുള്ള സമയം. മാസം ആയിരം രൂപ ബില്ലടച്ചാലും നന്നായി refer ചെയ്യാനുള്ള internet കിട്ടുന്നില്ലായിരുന്നു. അതുകാരണം, online work, സംശയങ്ങൾ, വിവിധ ഡിജിറ്റൽ സഹായ

  സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ഒരു സന്യാസിയുണ്ടായിരുന്നു. അദ്ദേഹം സൂര്യനുദിക്കുന്നതിനു മുൻപ് നദിക്കരയിലെത്തി ധ്യാനിക്കും. പ്രകൃതിരമണീയമായ സ്ഥലമായിരുന്നു അത്. ഒരു ദിവസം ധ്യാനം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അന്നത്തെ പ്രഭാഷണത്തിന് എന്തൊക്കെ വിഷയങ്ങൾ ചെയ്യണമെന്ന് അദ്ദേഹം ആലോചിക്കാൻ തുടങ്ങി. അന്നേരം, യാന്ത്രികമായി അദ്ദേഹം അവിടെ കിടന്ന തഴപ്പായ കൊണ്ട് ഒരു കുട്ട നെയ്യാൻ തുടങ്ങി. കുറച്ചു കഴിഞ്ഞപ്പോൾ മനോഹരമായ കുട്ട ഉണ്ടാക്കിക്കഴിഞ്ഞു. അന്നേരം, അദ്ദേഹം പോകാനായി എണീറ്റു. ഒരു കൗതുകത്തിന് ആ കുട്ട നദിയിലെ വെള്ളത്തിലേക്ക് ഒഴുക്കി വിട്ടു. കുറെ മാസങ്ങൾ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ പ്രഭാഷണ പരമ്പര നീണ്ടുപോയി. അപ്പോഴെല്ലാം ഓരോ ദിനവും ഓരോ കുട്ടയും വെള്ളത്തിൽ ഒഴുക്കി വിട്ടിരുന്നു. എന്നാൽ, പിന്നീട് ആരോഗ്യപ്രശ്നങ്ങളാൽ അയൽ ദേശങ്ങളിൽ പ്രഭാഷണങ്ങൾക്കു പോകുന്നതു നിർത്തി. കുട്ട നെയ്യുന്നതും നിർത്തി. പക്ഷേ, നദിക്കരയിലെ ധ്യാനത്തിന് മുടക്കം വരുത്തിയില്ല. അടുത്ത ദിവസം, സന്യാസി നടക്കുന്ന വഴിയിൽ ഒരു വൃദ്ധ കരയുന്നതു കണ്ടു. കാര്യം തിരക്കിയപ്പോൾ പറഞ്ഞു -"എനിക്ക് ഈ നദിയിലൂടെ എന്നും രാവിലെ ഒരു കുട്ട വെള്ളത്തിലൂടെ ഒഴുകിവരുമായിരുന്നു. അത് പൂക്കടയിൽ വിൽക്കുമ്പോൾ അര

  സിൽബാരിപുരം ദേശത്തുള്ള രണ്ടു ചങ്ങാതിമാർ ചന്തയിലേക്കു പോകുകയായിരുന്നു. അങ്ങോട്ടു ദൂരം കൂടുതൽ ഉള്ളതിനാൽ കാട്ടിലൂടെ നടന്നാൽ കുറഞ്ഞ സമയത്തിനുള്ളിൽ അവിടെ എത്താമെന്ന് അവർ തീരുമാനിച്ചു. പക്ഷേ, വന്യമൃഗങ്ങളുടെ ശല്യം ചിലപ്പോൾ ഉണ്ടാകാറുണ്ട്. അവർ കാട്ടിലൂടെ നടക്കുന്ന സമയത്ത് ഇടതു വശത്ത് നടക്കുന്ന ആൾ ഒരു കരടി വരുന്നതു കണ്ടിട്ട് ചാടി മരത്തിൽ കയറി. പക്ഷേ, അവൻ കൂട്ടുകാരനോടു പറയാതെയാണ് മരത്തിൽ കയറിയത്. അതിനൊരു കാരണമുണ്ടായിരുന്നു. കരടി മരത്തിൽ കയറും. എന്നാൽ താഴെ കൂട്ടുകാരനെ കണ്ടാൽ താൻ രക്ഷപ്പെടുമല്ലോ! എങ്കിലും നിമിഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ രണ്ടാമനും കരടിയെ കണ്ടു. ഉടൻ, അവൻ ചത്തതുപോലെ കിടന്നു. കരടി വന്ന് അവൻ്റെ മൂക്കിൽ മണം പിടിച്ചു നോക്കി! അവൻ ശ്വാസം പിടിച്ചു കിടന്നു. കരടി ചത്തതിനെ തിന്നാത്തതിനാൽ അവൻ രക്ഷപ്പെട്ടു. കരടി അവിടെ നിന്നും പോയി. കൂട്ടുകാരൻ ഈ അത്ഭുതം കണ്ടിട്ട് ചാടിയിറങ്ങി വന്ന് ചോദിച്ചു - "ആ കരടി നിന്നോട് എന്താണു പറഞ്ഞത്?" രണ്ടാമൻ പറഞ്ഞു - "ആപത്തിൽ ചതിക്കുന്നവൻ യഥാർഥ സുഹൃത്തല്ല എന്നാണു പറഞ്ഞത് !" അവർ രണ്ടു പേരും ഓരോ വഴിക്കു പിരിഞ്ഞു പോയി. ആശയം - ചങ്ങാതിമാരെ പോലെ തോന്നിക്കുന്ന സൗഹൃദങ്ങൾ

  സിൽബാരിപുരം കാട്ടിൽ ഒരു സിംഹം രാജാവായി കഴിയുകയാണ്. സിംഹത്തെ വേട്ടയാടാൻ സഹായിക്കുന്ന ചെറിയ ജോലികൾ ചെയ്യുന്നത് കടുവയും കാക്കയും ഒരു കുറുക്കനും ചേർന്നായിരുന്നു. അവർ മടിയന്മാരായിരുന്നു. ചുളുവിൽ സിംഹം മിച്ചം വയ്ക്കുന്ന മാംസമെല്ലാം തിന്ന് സുഖമായി കഴിഞ്ഞു. ഒരിക്കൽ, എവിടെ നിന്നോ ഒരു ഒട്ടകം അലഞ്ഞു തിരിഞ്ഞ് സിംഹത്തിൻ്റെ ഗുഹയുടെ മുന്നിലെത്തി. സിംഹം ചാടി വീഴാൻ ശിങ്കിടികൾ പറഞ്ഞെങ്കിലും സിംഹം പറഞ്ഞു -"മരുഭൂമിയിലെ അവന് ഇവിടം പരിചയമില്ല. എൻ്റെ അതിഥിയായി പരിഗണിച്ച് എൻ്റെ കൂടെ ഗുഹയിൽ കഴിയട്ടെ" മറ്റുള്ള മൂവരും ഒട്ടകത്തിൻ്റെ ഇറച്ചി ഇതുവരെ തിന്നിട്ടില്ലായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട് ഒട്ടകത്തിനെ സിംഹം കൊല്ലുന്ന അവസരത്തിനായി അവർ കാത്തിരുന്നു. ഒരു ദിവസം, ആനയുടെ ചവിട്ടേറ്റ് സിംഹത്തിനു പരിക്കേറ്റു. അവരോട് മാംസം കൊണ്ടുവരാൻ പറഞ്ഞെങ്കിലും കുറെ വർഷങ്ങളായി വേട്ടയാടാൻ പോകാത്തതിനാൽ കടുവയും കുറുക്കനും കാക്കയും കാട്ടിലൂടെ കറങ്ങിയിട്ടും ഒന്നും കിട്ടിയില്ല. അന്നേരം, സൂത്രക്കാരനായ കുറുക്കൻ ഒരു പദ്ധതി ആസൂത്രണം ചെയ്തു. അതിൻപ്രകാരം, കടുവ സിംഹത്തോടു പറഞ്ഞു - "രാജാവേ എന്നെ അങ്ങ് തിന്നുകൊള്ളുക" ഉടൻ, കുറുക്കൻ പറഞ്ഞു -

  സിൽബാരിപുരം ദേശത്തെ രാജകൊട്ടാരം. കൊട്ടാരത്തിലെ രാജാവ് കിടക്കുന്ന മെത്തയിൽ ഒരു വെള്ളപ്പേൻ ജീവിച്ചിരുന്നു. അത്യാർത്തി കാട്ടാതെ രാത്രിയിൽ ഓരോ ദിവസവും രാജാവിൻ്റെ രക്തം അല്പം വീതം കുടിച്ച് സുഖമായി ജീവിച്ചു വരികയായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം, അങ്ങോട്ട് ഒരു കട്ടിൽമൂട്ട കടന്നു വന്നു. ഉടൻ, പേൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു - "നീ വേഗം ഇവിടെ നിന്നും പോകണം. കാരണം നീ അത്യാർത്തിക്കാരനാണ്. രാജാവിനെ കടിച്ച് പ്രശ്നമാകും" അന്നേരം, മൂട്ട പറഞ്ഞു -"നീ ദയവായി അങ്ങനെ പറയരുത്. ഞാൻ നിൻ്റെ അതിഥിയാണ്. രുചികരമായ ആഹാരം കഴിച്ചു വളരുന്ന രാജാവിൻ്റെ രക്തം രുചിക്കുക എന്നുള്ളത് എൻ്റെ ജീവിതാഭിലാഷമാണ്. ഒരേ ഒരു തവണ മാത്രം. അതു കഴിഞ്ഞ് വേറെ മുറിയിൽ ഞാൻ പൊയ്ക്കോളാം'' ഒടുവിൽ പേൻ സമ്മതിച്ചു. പക്ഷേ, രാജാവ് രാത്രിയിൽ ഉറങ്ങാൻ കിടന്ന ഉടനെ മൂട്ട കൊതിയോടെ രാജാവിനെ ആഞ്ഞു കടിച്ചു! രാജാവ് അലറി എണീറ്റ് ഭൃത്യന്മാരെ വിളിച്ച് മെത്ത അരിച്ചു പെറുക്കി മൂട്ടയെ മാത്രമല്ല, വെള്ളപ്പേനിനെയും ചവിട്ടിയരച്ചു! ഗുണപാഠം - അതിഥികളെ അളന്നു നോക്കിയിട്ടു മാത്രമേ ആതിഥ്യം നൽകാവൂ! Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks - 996- Panchatantra stories - 38, PDF-

  സിൽബാരിപുരം കാട്ടിലൂടെ കുറുക്കൻ ഇരതേടി നടന്നിട്ടും യാതൊന്നും കിട്ടിയില്ല. കുറെ ദൂരം അലഞ്ഞപ്പോൾ ചെന്നായ്ക്കളുടെ ആരവം കേട്ടു. കുറുക്കൻ ജീവനും കൊണ്ട് പാഞ്ഞു! ഓട്ടത്തിനിടയിൽ കാടിനോടു ചേർന്ന നാട്ടിൻപുറമായതും അവൻ അറിഞ്ഞില്ല. അവൻ ചാടിയത് ഒരു അലക്കുകാരൻ വച്ചിരുന്ന നീലച്ചായത്തിലേക്കായിരുന്നു! മുങ്ങി നിവർന്നതു കണ്ടപ്പോൾ കുറുക്കൻ സ്വയം ഞെട്ടി! ശരീരം മുഴുവൻ നീലനിറം. അപ്പോഴാണ് മനുഷ്യരുടെ വീട്ടിലാണ് താനെന്ന് ബോധം വന്നത്. ഉടൻ, തിരിഞ്ഞോടി കാട്ടിലെത്തി. അവിടെയുള്ള മൃഗങ്ങൾ പേടിച്ചു വിറച്ചു. ഇത്തരം ഒരു ജീവിയെ മുൻപ് ആരും കണ്ടിട്ടില്ലായിരുന്നു. ഉടൻ, കുറുക്കൻ ഒരു ബുദ്ധി പ്രയോഗിച്ചു - "ഞാൻ ദൈവത്തിൻ്റെ പ്രത്യേക ദൂതനാണ്. എന്നെ എല്ലാവരും രാജപദവിയോടെ ബഹുമാനിക്കുകയും ആഹാരം എൻ്റെ ഗുഹയിൽ എത്തിക്കുകയും വേണം" അന്നു മുതൽ സുഖമായി കുറുക്കൻ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി. ഒരു ദിവസം കുറുക്കൻ ഉറങ്ങിക്കിടന്നപ്പോൾ ദൂരെ നിന്നും മറ്റൊരു കുറുക്കൻ ഓരിയിട്ടു. പെട്ടെന്ന്, തൻ്റെ പദവി ഓർക്കാതെ ഞെട്ടിയുണർന്ന് നീലക്കുറുക്കനും ഓരിയിട്ടു! അതുകേട്ട് മൃഗങ്ങൾ ഓടിക്കൂടി. "ഇവൻ വേഷം മാറിയ കള്ളക്കുറുക്കനാണ്! അവനെ വെറുതെ വിടരുത്!" മറ്റ

  സിൽബാരിപുരം കാട്ടിലെ രാജാവായ സിംഹം ക്രൂരനായ ഒരുവനായിരുന്നു. എല്ലാ ദിവസവും ഓരോ മൃഗത്തെ കൊന്നിട്ട് ഒരു നേരം മാത്രം ആ മാംസം കഴിക്കും. പിന്നെ വേറെ മൃഗത്തെ പിടിക്കും. കാട്ടിലെ മൃഗങ്ങളെല്ലാം വല്ലാതെ വിഷമിച്ചു. അവരെല്ലാം ഒത്തുകൂടി ആലോചിച്ചപ്പോൾ ഒടുവിൽ ഒരു തീരുമാനത്തിലെത്തി. ഓരോ മൃഗവും ഓരോ ദിവസവും സിംഹത്തിൻ്റെ മടയിൽ ചെന്ന് ആഹാരമായിത്തീരുക! അങ്ങനെയെങ്കിൽ ഒന്നിലധികം മൃഗങ്ങളുടെ ജീവൻ ഒരു ദിവസം തന്നെ നഷ്ടപ്പെടില്ലല്ലോ. അവരെല്ലാം കൂടി സിംഹത്തിൻ്റെ ഗുഹയുടെ മുന്നിലെത്തി കാര്യം പറഞ്ഞു. സിംഹത്തിന് വലിയ സന്തോഷമായി. കാരണം ഇര തേടി നടക്കേണ്ടതില്ല! മൃഗങ്ങൾ ഓരോ ദിവസവും ഇങ്ങനെ ചെന്നു കൊണ്ടിരുന്നു. ഒടുവിൽ ഒരു മുയലിൻ്റെ ഊഴമായി. അവൻ ചെറുതെങ്കിലും ബുദ്ധിമാനായിരുന്നു. സിംഹത്തിൻ്റെ അടുക്കലേക്കു പോകുമ്പോൾ എങ്ങനെ ഇതിൽ നിന്നും രക്ഷപെടാമെന്നായിരുന്നു അവൻ്റെ ചിന്ത. മുയൽ കുറച്ചു താമസിച്ച് പതിയെ ഗുഹയിലേക്കു നടന്നു. അന്നേരം സിംഹം അലറി - ''മറ്റുള്ള മൃഗങ്ങളെല്ലാം നേരത്തേ ഇവിടെ വരും. പക്ഷേ, നീ എന്താണു വൈകിയത്?" മുയൽ പറഞ്ഞു -"രാജാവേ, ഞാൻ നേരത്തേ ഇങ്ങോട്ടു പോന്നതാണ്. എന്നാൽ ഭൂമിക്കടിയിലെ ഗുഹയിൽ താമസിക്കുന്ന സ