malayalamplus.com: 1000 Malayalam eBooks for free online reading

  സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് രാജ്യം ഭരിച്ചു കൊണ്ടിരുന്ന വിക്രമൻരാജാവ് ഭയം നിറഞ്ഞ മനസ്സോടെയാണ് കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. കാരണം, മുൻകാലങ്ങളിലെ രാജാക്കന്മാർ എല്ലാവരും പലതരം ചതിയിൽ പെട്ടാണ് മരണപ്പെട്ടത്. രാജ്യത്തിനും ഖജനാവിനും പ്രശസ്തിക്കും അധികാരത്തിനുമായി പല രാജാക്കന്മാരും സ്വന്തം കുടുംബാംഗങ്ങളെ വകവരുത്തിയിട്ടുള്ള പാരമ്പര്യമായിരുന്നു വിക്രമൻ രാജാവിൻ്റെത്. തൻ്റെ കാവൽക്കാരായി മനുഷ്യരെ നിർത്താൻ പോലും അദ്ദേഹം സംശയിച്ചു. ഒടുവിൽ ഒരു പോം വഴി കണ്ടു പിടിച്ചു. അതിനായി താൻ ഉറങ്ങുമ്പോൾ കാവൽ നിൽക്കാനായി ഒരു ശക്തനായ കുരങ്ങിനെ പരിശീലിപ്പിച്ചു. അതിൻ്റെ കയ്യിൽ മൂർച്ചയേറിയ വാളും കൊടുത്തു. രാജാവിനെ ആരെങ്കിലും ശല്യം ചെയ്യാനായി വന്നാൽ വാളുകൊണ്ട് വെട്ടാൻ പഠിപ്പിച്ചു. ഒരു ദിവസം രാജാവ് ഉറങ്ങുമ്പോൾ കാവലിരുന്ന കുരങ്ങൻ കണ്ടത് ഒരു കൊതുക് രാജാവിനെ ശല്യം ചെയ്യുന്നതാണ്. കുറെ പ്രാവശ്യം കൈ കൊണ്ട് കൊതുകിനെ ഓടിക്കാൻ കുരങ്ങൻ ശ്രമിച്ചെങ്കിലും അതു പറന്നു നടന്നു. കുരങ്ങനു ദേഷ്യം ഇരച്ചുകയറി. ഒടുവിൽ കൊതുക് രാജാവിൻ്റെ നെഞ്ചിൽ ഇരുന്ന് രക്തം കുടിക്കാൻ തുടങ്ങി. അന്നേരം, കുരങ്ങൻ സർവ്വശക്തിയുമെടുത്ത് കൊതുകിനെ വാളെടുത്ത് വെട്ടി! രാജാവിൻ്റെ ചങ്ക് ര...

  സിൽബാരിപുരം ദേശമാകെ കൊടുംകാട് തിങ്ങി നിറഞ്ഞ കാലമായിരുന്നു അത്. കാട്ടിലെ സിംഹം പതിവു പോലെ ഇരയെ തേടി നടന്നെങ്കിലും യാതൊന്നും കിട്ടിയില്ല. സിംഹം ക്ഷീണിച്ച് അവശനായി ഒരു ഗുഹയിൽ കയറി. അല്പനേരം വിശ്രമിച്ചപ്പോഴാണ് അവന് ഒരു കാര്യം മനസ്സിലായത്. ഏതോ ഒരു മൃഗത്തിൻ്റെ താമസം ഈ ഗുഹയിലാണ്. അതിനാൽ താമസിയാതെ ആ മൃഗം ഇവിടെ വരുമ്പോൾ ചാടി വീഴണം. അതൊരു കുറുക്കൻ്റെ താവളമായിരുന്നു. സന്ധ്യമയങ്ങിയപ്പോൾ അവൻ ഗുഹയിലേക്കു നടന്നു. പക്ഷേ, ഗുഹയുടെ അരികിലെത്തി നോക്കിയപ്പോൾ ആരുടെയോ രോമം അവിടെ പൊഴിഞ്ഞു കിടക്കുന്നത് അവൻ്റെ ശ്രദ്ധയിൽ പെട്ടു. ഗുഹയിൽ ആരെങ്കിലും കാണുമോ എന്നുള്ള സംശയം അതോടെ ബലപ്പെട്ടു. ഉടൻ, കുറുക്കൻ ഒരു സൂത്രം പ്രയോഗിച്ചു - " ആദ്യമായിട്ടാണ് ഈ ഗുഹ എനിക്ക് സ്വാഗതം പറയാത്തത്? എന്താണു ഗുഹ ഒന്നും മിണ്ടാത്തത്" ഉടൻ, സിംഹം അതുകേട്ട് ഉണർന്നു പ്രവർത്തിച്ചു. ഇവനോടു ഗുഹ മിണ്ടാത്തത് ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ടെന്നുള്ള പേടി കൊണ്ടായിരിക്കും. അന്നേരം ഇവൻ ഇവിടെ കയറാതെ പോകും. "ഹായ്! കുറുക്കൻ, നിനക്ക് എൻ്റെ ഗുഹയിലേക്ക് സ്വാഗതം!" പാറപ്പുറത്ത് ചിരട്ട ഉരയ്ക്കുന്ന പോലുള്ള ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഏതോ വലിയ മൃഗമാണെന്ന് കുറുക്കനു മനസ്സി...

  വളരെ പ്രശസ്തമായ ഈ കഥ പഞ്ചതന്ത്രത്തിലും കഥാസരിത് സാഗരത്തിലും ഈസോപ് കഥയിലും നാടോടിക്കഥകളിലും ഒക്കെ ഇഴചേർന്നിരിക്കുന്നു. കുട്ടികളുടെ പാഠപുസ്തകത്തിലും നിങ്ങൾ ഇതിനോടകം വായിച്ചു കാണും. പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ഒരു സാധുവായ നമ്പൂതിരി ജീവിച്ചിരുന്നു. ഒരിക്കൽ അയാളുടെ സുഹൃത്തിൻ്റെ വീട്ടിൽ ചെന്നപ്പോൾ സന്തോഷപൂർവ്വം അദ്ദേഹം നമ്പൂതിരിക്ക് ഒരു കുഞ്ഞാടിനെ സമ്മാനിച്ചു. നമ്പൂതിരി ആടിനെ തോളിൽ വച്ചു കൊണ്ട് കാടിനോടു ചേർന്ന ഒറ്റയടിപ്പാതയിലൂടെ നടന്നു പോകുന്നത് മൂന്നു കള്ളന്മാരുടെ സംഘം കണ്ടു. ആടിനെ തട്ടിയെടുക്കാനായി അവർ പദ്ധതി തയ്യാറാക്കി. അവർ മൂവരും ഓടിയകന്നു. അതിൻപ്രകാരം ഒന്നാമൻ ആ നടപ്പാതയിലൂടെ നമ്പൂതിരിയുടെ എതിരെ വന്നു. അയാൾ പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു - "ഹേയ്! തമ്പ്രാനെ എന്തിനാണ് ഈ പട്ടിക്കുഞ്ഞിനെ ചുമക്കുന്നത്?" എന്നാൽ, നമ്പൂതിരി അവനെ പരിഹസിച്ചു - "നിനക്കെന്താ കണ്ണിനു കാഴ്ചയില്ലേ?" നമ്പൂതിരി കുറെ ദൂരം മുന്നോട്ടു പോയപ്പോൾ രണ്ടാമൻ എതിരെ വന്നു. "എന്താ തമ്പുരാനെ ഈ നായ്ക്കുട്ടിക്ക് നടക്കാൻ വയ്യേ?" അന്നേരം, നമ്പൂതിരി ആശങ്കയോടെ പറഞ്ഞു -"എൻ്റെ ചങ്ങാതി നൽകിയ ആട്ടിൻകുട്ടിയാണിത്"...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം രാജ്യത്ത് ധർമ്മനും അധർമ്മനും എന്നു പേരായ രണ്ടു കൂട്ടുകാർ ഉണ്ടായിരുന്നു. സ്വന്തം പേരുപോലെ ആദ്യത്തെ ആൾ വളരെ സത്യവാനും രണ്ടാമൻ കള്ളങ്ങൾ ഒളിപ്പിക്കുന്നവനും ആയിരുന്നു. എന്നാൽ, അധർമ്മൻ പ്രത്യക്ഷത്തിൽ ധർമ്മനെതിരെ യാതൊന്നും ചെയ്തതുമില്ല. അവർ രണ്ടു പേരും കോസലപുരത്തു ചെന്ന് കച്ചവടം ആരംഭിച്ചു. അത് വലിയ വിജയമായി. ധാരാളം പണം നേടിയപ്പോൾ സ്വന്തം നാട്ടിലേക്കു തിരിച്ചു പോകാമെന്ന് അധർമ്മൻ വാശിപിടിച്ചു. കാടുപിടിച്ച ദിക്കിലൂടെ സ്വന്തം നാട്ടിലേക്കു പോരുന്ന വഴിയിൽ വച്ച് അധർമ്മൻ ഒരു കാര്യം പറഞ്ഞു -"നമ്മൾ ഈ വലിയ സമ്പത്തുമായി നാട്ടിലേക്കു ചെന്നാൽ ബന്ധുക്കളെല്ലാം വീട്ടിലെത്തി ഇതെല്ലാം മോഷ്ടിക്കുകയോ കടം ചോദിക്കുകയോ ഒക്കെ സംഭവിക്കാം. അതിനാൽ ഈ ആൽമരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിൽ സമ്പാദ്യം കുഴിച്ചിടാം. ഇപ്പോൾ ആവശ്യത്തിനുള്ള 20 സ്വർണ്ണ നാണയം എടുത്താൽ മതിയല്ലോ " ഉടൻ, ധർമ്മനും സമ്മതിച്ച് അപ്രകാരം ചെയ്തു നാട്ടിൽ ചെന്നു. എന്നാൽ, അധർമ്മൻ അടുത്ത ദിവസം രാത്രിയിൽ തിരികെയെത്തി ആ സമ്പത്ത് മുഴുവനും ആരുമറിയാതെ ഒളിച്ചു കടത്തി. അങ്ങനെ കുറെ മാസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ ധർമ്മൻ്റെ കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന പണമെല്ലാം തീർന്നു. എന...

  സിൽബാരിപുരം ദേശത്തുള്ള മരംവെട്ടുകാരനായിരുന്നു സോമു. ഒരിക്കൽ, ചന്തയിൽ കെട്ടുവിറക് കൊടുത്ത ശേഷം തിരികെ നടന്നപ്പോൾ അയാൾ ക്ഷീണിതനായിരുന്നു. തുടർന്ന്, അടുത്തു കണ്ട മരത്തിനു കീഴെ അയാൾ വിശ്രമിക്കാനായി ഇരുന്നു. എന്നാലോ? ക്ഷീണം കാരണം അവിടെ ഇരുന്ന് ഉറങ്ങിപ്പോയി. അന്നേരം, ആ മരത്തിൽ ഒരു പ്രാവ് ഇരിപ്പുണ്ടായിരുന്നു.  എന്നാൽ, കുറച്ചു കഴിഞ്ഞ് ഒരു മരംകൊത്തി അങ്ങോട്ടു പറന്നു വന്ന് ഉണക്ക ശിഖരത്തിൽ ഇരുന്ന് ചെറിയ ദ്വാരങ്ങൾ നോക്കി. എന്നിട്ട്, അതിനുള്ളിലെ പുഴുവിനെ എടുക്കാനായി ദ്വാരം വലുതാക്കാൻ തുടങ്ങി. പക്ഷേ, ആ കുലുക്കത്തിൽ ഒരു ചെറിയ ഉണക്കക്കമ്പ് സോമുവിൻ്റെ തലയിലേക്കു വന്നു വീണു! ഞൊടിയിടയിൽ മരംകൊത്തി പറന്നു പോകുകയും ചെയ്തു. പെട്ടെന്ന്, കണ്ണുതുറന്ന് സോമു മുകളിലേക്കു നോക്കിയപ്പോൾ കണ്ടത് പ്രാവിനെയാണ്! ആ നിമിഷംതന്നെ കയ്യിൽ കിട്ടിയ കമ്പെടുത്ത് പ്രാവിനു നേർക്ക് അയാൾ കറക്കിയെറിഞ്ഞു. ഒട്ടും ഉന്നം തെറ്റിയില്ല. കമ്പടിച്ച് പ്രാവ് കറങ്ങി നിലത്തു വീണു. എന്നാൽ, പക്ഷി നിലത്തു വീണപ്പോൾ അയാളുടെ ദേഷ്യമൊക്കെ പോയി. സഹതാപത്തോടെ അതിനെ കയ്യിലെടുത്തു. അപ്പോൾ പ്രാവ് വേദനയോടെ ചോദിച്ചു - "ഞാൻ അങ്ങേയ്ക്ക് യാതൊരു ഉപദ്രവവും ചെ...

  പണ്ടു പണ്ട്, ഒരു കാട്ടിലെ മനോഹരമായ കുളം. അവിടത്തെ പരിസരത്ത് നാലു കൂട്ടുകാർ താമസിച്ചിരുന്നു - കാക്ക, ആമ, മാൻ, എലി എന്നിവർ. ആമയും എലിയും ദൂരെയെങ്ങും പോകാറില്ല. ഇടയ്ക്ക് ആമ കുളത്തിൽ ഇറങ്ങും, പിന്നെ അതിനു പരിസരത്തുമുണ്ടാകും. എലിയാകട്ടെ, സമീപത്തുള്ള വലിയ മരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിലെ മാളത്തിലായിരുന്നു കഴിഞ്ഞിരുന്നത്. എന്നാൽ കാട്ടിലെ വിവരങ്ങൾ അവർക്കു ലഭിച്ചിരുന്നത് കാക്കയും മാനും വഴിയായിരുന്നു. എന്നും വൈകുന്നേരം നാലുപേരും കളിച്ചു ചിരിച്ച് അങ്ങനെ ദിവസങ്ങൾ കടന്നുപോയി. ഒരു ദിനം - പതിവുപോലെ വൈകുന്നേരമായപ്പോൾ എലിയും കാക്കയും ആമയും എത്തിയെങ്കിലും മാനിനെ കണ്ടില്ല. ഉടൻ, അപകടം മണത്ത അവർ കാക്കയെ പറഞ്ഞയച്ചു. കാക്ക അതിവേഗം പലയിടങ്ങളിലും പറന്നു നടന്നപ്പോൾ മാൻ, വലയിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നത് കണ്ടു! വേടൻ വിരിച്ച കെണിയായിരുന്നു അത്. എന്നാൽ, കാക്ക അവിടെയെത്തിയപ്പോൾ വേടൻ ഇത് അറിഞ്ഞിട്ടില്ലായിരുന്നു. ഉടൻ കാക്ക പറഞ്ഞു -"നീ വിഷമിക്കരുത്. എനിക്ക് ഈ വല പൊട്ടിക്കാനാവില്ല. പക്ഷേ, നമ്മുടെ കൂട്ടുകാരൻ എലിക്ക് എന്തും പറ്റും" കാക്ക തിരികെ കുളക്കരയിലെത്തി അവരോടു വിവരം പറഞ്ഞു. കാക്കയുടെ പുറത്ത് എലി അള്ളിപ്പിടിച്ചിരുന്നു. ...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത്, കുതിരകളെ വളരെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്ന ഒരു രാജാവുണ്ടായിരുന്നു. അങ്ങനെ സകല വിധ സുഖസൗകര്യങ്ങളോടും കൂടി അനേകം കുതിരകൾ കൊട്ടാരവളപ്പിലെ ലായത്തിൽ കഴിയുന്നുണ്ട്. അതേസമയം, ഈ കുതിരകൾ മിച്ചം വയ്ക്കുന്ന ആഹാരങ്ങൾ റാഞ്ചിയെടുത്ത് ഒരു പറ്റം കുരങ്ങന്മാരും സുഭിക്ഷമായി കഴിഞ്ഞിരുന്നത് സമീപത്തുള്ള വലിയ മരത്തിലായിരുന്നു. ഒരു ദിവസം - കുതിരലായത്തിനു തീ പടർന്നുപിടിച്ചു! അനേകം കുതിരകൾക്കു പൊള്ളലേറ്റു. അതിൽ, രാജാവിന് ഏറെ പ്രിയങ്കരനായ വെള്ള കുതിരയും ഉണ്ടായിരുന്നു. രാജാവ് ഉടൻ തന്നെ രാജ്യത്തെ പ്രധാന മൃഗവൈദ്യനെ വിളിച്ചു വരുത്തിയപ്പോൾ അയാൾ പറഞ്ഞു -"പ്രഭോ, അങ്ങയുടെ കുതിരകളെ സുഖപ്പെടുത്താൻ കുരങ്ങന്മാരുടെ മജ്ജ ശേഖരിച്ച് പൊള്ളലേറ്റ ഭാഗത്ത് തേച്ചാൽ മതി" അന്നേരം, കൊട്ടാരത്തിൻ്റെ മരങ്ങളിൽ ചാടി നടന്നിരുന്ന കുരങ്ങന്മാരെ ഭടന്മാർ വളഞ്ഞു പിടിച്ചു. അവറ്റകളെ കൊന്ന് കുതിരകളെ സുഖപ്പെടുത്തി. ഏതാനും ദിവസങ്ങൾ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അതിലെ പ്രധാന കുരങ്ങൻ കാട്ടിൽ നിന്നും അവിടെ മടങ്ങിയെത്തി. അവൻ ഈ കാഴ്ച കണ്ട് ഞെട്ടി! - തൻ്റെ ബന്ധുക്കൾ എല്ലാം നഷ്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു! ഉടൻതന്നെ, ആ മരത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്ന കാക്ക അവനോട് ക...