malayalamplus.com: 1000 Malayalam eBooks for free online reading

  ഒരിക്കൽ, തുർക്കിയിലെ തിമൂർ സുൽത്താൻ, ഹോജയുടെ നാടായ അക്സെഹിർ ആക്രമിക്കാൻ വരുന്നുവെന്ന് ആ നാട്ടിൽ സൂചന കിട്ടി. ഉടൻ, ആളുകൾ വീടുവിട്ട് ഒരു സ്ഥലത്ത് തടിച്ചു കൂടി. ഹോജയും അക്കൂട്ടത്തിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു. പറഞ്ഞതുപോലെ സംഭവിച്ചു - സുൽത്താൻ തൻ്റെ സൈന്യവുമായി അവിടെയെത്തി! ജനങ്ങളെല്ലാം പരിഭ്രാന്തരായി. എന്നാൽ, ഹോജ യാതൊരു കൂസലും കൂടാതെ സുൽത്താനു മുന്നിൽ ചെന്നു നിന്ന് പറഞ്ഞു -"എത്രയും വേഗം സുൽത്താൻ തിരികെ സ്വന്തം രാജ്യത്തേക്കു പടയുമായി മടങ്ങണം" എല്ലാവരും ഞെട്ടി വിറച്ചു! പൊതുവേ ഭീരുവായ ഹോജ, സുൽത്താനെ വെല്ലുവിളിക്കുകയാാണ്. ഇനി എന്താണു സംഭവിക്കുക? അന്നേരം, തിമൂർസുൽത്താൻ ഹോജയോടു ചോദിച്ചു - "തിരികെ പോകാനല്ല ഞാൻ വന്നിരിക്കുന്നത് " വീണ്ടും ഹോജ തിരിച്ചടിച്ചു - "എങ്കിൽ അതിൻ്റെ പ്രത്യാഘാതം സുൽത്താൻ കാണേണ്ടിവരും!" ഭീഷണി മുഴക്കിയ ഹോജയുടെ നേരെ നോക്കി സുൽത്താൻ അലറി - "ഞാൻ ഇവിടെ കീഴടക്കാൻ ഉറച്ചു കഴിഞ്ഞു. അന്നേരം ഇവിടെ എന്തു സംഭവിക്കുമെന്നാണ് നീ പറയുന്നത്?" അപ്പോൾ ഹോജ ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു -"എന്തു സംഭവിക്കാനാണ്? ഞങ്ങളെല്ലാവരും കൂടി ഇപ്പോൾത്തന്നെ ഈ ദേശം വിട്ടു പോകും. അത്രതന്നെ!...

  ഒരിക്കൽ, ഹോജ മുല്ല ഒരു കിലോ തൂക്കമുള്ള മീനുമായി വീട്ടിലെത്തി. അയാൾ ഭാര്യയോടു പറഞ്ഞു -"എടീ, ഈ മീൻ കറി വച്ചാൽ അതീവ രുചിയുള്ള ഒരെണ്ണമാണ്" ഭാര്യ പറഞ്ഞു - ''ഹും! ശരിയാണ്. ഇത്തരം മീൻ ഒരിക്കൽ ഇവിടെ വാങ്ങിയതാണ്. നല്ലതാണ്" എന്നിട്ട്, ഹോജ അത്യാവശ്യമായി എന്തോ കാര്യത്തിന് പുറത്തേക്കു പോയി. ഭാര്യ നല്ലതുപോലെ സ്വാദേറിയ മീൻകറി വച്ചു. പക്ഷേ, ഹോജ ഭക്ഷണം കഴിക്കാൻ വന്നത് ഏറെ വൈകിയാണ്. എന്നാൽ, ഇതിനിടയിൽ അവൾക്കു കൊതിയടക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല. "ഒരു കഷണമെടുത്ത് രുചിയൊന്നു നോക്കിയേക്കാം" അത് തിന്നപ്പോൾ പിന്നെയും മനസ്സു മാറി. "എനിക്കു നന്നായി വിശക്കുന്നുണ്ടല്ലോ. ഹോജ വരുന്നതിനു മുൻപ് കുറച്ചു നുറുക്കുകൾ കൂടി തിന്നേക്കാം" അങ്ങനെ കൊതി മൂത്ത് എല്ലാ മീൻ കഷണങ്ങളും അവൾ തിന്നു തീർത്തു! ഹോജ മടങ്ങിയെത്തി കഴിക്കാനിരുന്നു. മീൻ കറിയുടെ ചാറു മാത്രം ഹോജയ്ക്ക് ഒഴിച്ചിട്ടു പറഞ്ഞു -"നമ്മുടെ പൂച്ച മുഴുവൻ മീനും തിന്നിട്ടു പോയി" ഉടൻ, ഹോജ ചാടിയെണീറ്റ് പൂച്ചയെ പിടിച്ച് ത്രാസിൽ തൂക്കി നോക്കിയിട്ട് വെറും ഒരു കിലോ മാത്രം!  അയാൾ അലറി- "ഒന്നെങ്കിൽ ഒരു കിലോ മീൻ തിന്ന പൂച്ചയുടെ തൂക്കം ഇപ്പ...

  ഒരു ദിവസം, പതിവിലേറെ ക്ഷീണവുമായി ഹോജ ഉറങ്ങാൻ കിടന്നു. അന്നു പകൽ മുഴുവനും കൃഷിയിടത്തെ പണികൾ കാരണം ക്ഷീണിതനായിരുന്നു. അതിനാൽത്തന്നെ കിടന്നയുടൻ തന്നെ അയാൾ ഉറങ്ങിപ്പോയി. ഉറക്കത്തിനിടയിൽ ഹോജ ഒരു സ്വപ്നം കണ്ടു - ഒരു അതിഥി തൻ്റെ വീടിൻ്റെ വാതിലിൽ വന്നു മുട്ടി! ഹോജ വാതിൽ തുറന്ന് അയാളോടു ചോദിച്ചു- "ഈ രാത്രിയിൽ താങ്കൾക്ക് എന്താണു കാര്യം?" അപരിചിതൻ പറഞ്ഞു -"എന്നെ ഇന്നു രാത്രി ഈ വീട്ടിൽ അന്തിയുറങ്ങാൻ അനുവദിക്കണം" ഹോജ ഉടൻ അതിനുള്ള വാടക ആവശ്യപ്പെട്ടു. അയാൾ ധനികനായിരുന്നതിനാൽ നിസ്സാര ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു - "ഞാൻ പത്ത് സ്വർണ്ണ നാണയം നാളെ രാവിലെ തന്നുകൊള്ളാം" അയാളെ അടുത്ത മുറിയിലേക്ക് ഹോജ കൊണ്ടുപോയി. അടുത്ത ദിനം രാവിലെ അയാൾക്കു പോകാൻ സമയമായി. നാണയങ്ങൾ ഹോജയ്ക്കു കൊടുത്തു. ഹോജ ധൃതിയിൽ നാണയം എണ്ണിയപ്പോൾ ഒൻപത് നാണയങ്ങൾ മാത്രമേ ഉള്ളൂ! ഉടൻ ദേഷ്യപ്പെട്ട് ഹോജ അലറി വിളിച്ചു - "ഹും! നിൽക്കവിടെ! ഒരു നാണയം കൂടി തന്നിട്ട് നീ പോയാൽ മതി! ഒൻപത് നാണയം നീ തന്നെ പിടിച്ചോളൂ!" ഹോജ അയാൾക്കു തിരികെ കൊടുത്തു. പക്ഷേ, ഇതു പറഞ്ഞ നേരത്ത് ഹോജയുടെ കിനാവ് മുറിഞ്ഞ് കണ്ണു തുറന്നു പോയി! പെട്ടെന്ന്, ഹോ...

  ഒരിക്കൽ, ഹോജയുടെ സുഹൃത്ത് ഹോജയെ കാണാനെത്തി. കാരണം അയാൾക്ക് എഴുത്തും വായനയും അറിയില്ല. ഹോജയെ കണ്ട് കത്തെഴുതിക്കാനായിരുന്നു ശ്രമം. "എൻ്റെ ബന്ധുവിന് വളരെ അത്യാവശ്യമായി എഴുത്ത് എഴുതി ഒരു വിവരം അറിയിക്കാനാണ്" അയാൾ പറഞ്ഞു. ഉടൻ, ഹോജ ചോദിച്ചു - "ഈ കത്ത് എങ്ങോട്ടാണ് അയയ്ക്കുന്നത്?" സുഹൃത്ത് പറഞ്ഞു: "ബാഗ്ദാദിലാണ് എൻ്റെ ബന്ധു" ഹോജ പെട്ടെന്ന് ഭാവം മാറ്റി - "ഹേയ്! എനിക്ക് ബാഗ്ദാദ് വരെ പോകാനുള്ള സമയമില്ല" ഇതു കേട്ട് സുഹൃത്ത് അന്ധാളിച്ചു. അയാൾ കാര്യങ്ങൾ വ്യക്തമാക്കി - "ഹോജ, താൻ ബാഗ്ദാദിൽ പോകേണ്ട. ഞാൻ പറയുന്ന കാര്യങ്ങൾ ഒന്ന് എഴുതിത്തന്നാൽ മതി" ഹോജ വീണ്ടും നിരസിച്ചു - "അതു തന്നെയാണു പ്രശ്നം. എൻ്റെ കയ്യക്ഷരം എനിക്കു മാത്രമേ വായിക്കാൻ പറ്റൂ. അത്രയ്ക്കു മോശമാണ്. ഈ എഴുത്ത് ഞാൻ എഴുതി അയച്ചാൽ നിൻ്റെ ബന്ധുവിന് വായിക്കാൻ പറ്റില്ല. പിന്നെ അതിനു വേണ്ടി ഞാൻ ബാഗ്ദാദിലെത്തി വായിച്ചു കൊടുക്കേണ്ടി വരും!" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1012-ഹോജ മുല്ല കഥകൾ പരമ്പര -10, PDF- https://drive.google.com/file/d/1ELdQqGmQefkoKG_BLDAZPDn7Tdy7oZjD/view?usp=...

  ഒരു ദിവസം, ഹോജ മുല്ല വീട്ടിൽ സമാധാനമായി ഇരിക്കുന്ന സമയം. അന്നേരം, രണ്ടു പേർ ഓടിക്കിതച്ച് അങ്ങോട്ടു വന്നു. ഹോജ വിവരം തിരക്കി. അവർ പരിഭ്രമത്തോടെ പറഞ്ഞു -"ഈ വീട്ടിലെ ആളിനെപ്പോലെ ഒരാൾ ആ വഴിയിൽ അപകടത്തിൽപെട്ട് മരിച്ചു കിടപ്പുണ്ട്. അത് അറിയാനായി വന്നതാണ്!" ഉടൻ, ഹോജ ചോദിച്ചു - "തലപ്പാവ് ഉണ്ടായിരുന്നോ?" അവർ പറഞ്ഞു -"ഉവ്വ്, ഉണ്ടായിരുന്നു" ഹോജ തുടർന്നു -"ഇതു പോലെയുള്ള നീണ്ട താടിരോമങ്ങൾ ഉണ്ടായിരുന്നോ?" "ഉണ്ട്" അവർ അനുകൂലിച്ചു. ഹോജ: "അയാൾക്ക് എൻ്റെ ഉയരം ഉണ്ടോ?" "അതെ. ഈ ഉയരമുണ്ട്" വീണ്ടും മറുപടി അനുകൂലമായിരുന്നു. ഹോജ ആകാംക്ഷയോടെ ചോദിച്ചു - "അയാളുടെ കുപ്പായത്തിൻ്റെ നിറം എന്തായിരുന്നു?" രണ്ടു പേരും ഒന്നിച്ചു പറഞ്ഞു -"പിങ്ക് നിറമായിരുന്നു" അന്നേരം, ഹോജ തൻ്റെ കുപ്പായത്തിലേക്കു നോക്കി ആശ്വസിച്ചു - "ഹാവൂ! ഇതു വേറെ നിറമായതു ഭാഗ്യമായി! ഞാൻ രക്ഷപ്പെട്ടു!" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1011-ഹോജ മുല്ല കഥകൾ 9, PDF- https://drive.google.com/file/d/1Iq_sOtLeyRhT-PU751khqCQ6lVmTK5OM/view?usp=drivesdk

  ഒരിക്കൽ, ഹോജ മുല്ല നല്ലൊരു കാളയെ വാങ്ങി. അയാൾക്കും ഭാര്യയ്ക്കും അതിനെ വലിയ ഇഷ്ടമായി. ആ കാളയുടെ കൊമ്പുകൾ പ്രത്യേക രീതിയിൽ വളഞ്ഞ് ഒരു സിംഹാസനം പോലെ കാണപ്പെട്ടു. ഒരു ദിവസം, ഹോജയ്ക്ക് ഒരു ആഗ്രഹം ഉദിച്ചു - കാളയുടെ വളഞ്ഞ കൊമ്പുകൾക്കിടയിൽ രാജാവിനെപ്പോലെ ഇരിക്കണം! അതിനായി പല തവണ നോക്കിയെങ്കിലും കാള നിൽക്കുന്ന സമയത്ത് ഒരിക്കലും നടക്കാത്ത കാര്യമെന്ന് ഹോജ മനസ്സിലാക്കി. പിന്നെ എന്താണ് പോംവഴിയെന്ന് ആലോചിച്ചപ്പോൾ കാള ഉറങ്ങുന്ന സമയത്ത് അല്പനേരം പതിയെ ഇരിക്കാമെന്ന് കണക്കു കൂട്ടി. തൻ്റെ ഈ വീരസാഹസം ഭാര്യയെ കാണിച്ചേ മതിയാകൂ എന്നും അയാൾ തീരുമാനിച്ചു. ഭാര്യയെ വിളിച്ച് മുന്നിൽ നിർത്തിയിട്ട് അയാൾ പതിയെ കാളക്കൊമ്പുകൾക്കിടയിൽ കയറി ഇരുന്നു! എന്നാൽ തലയ്ക്കു മുകളിൽ ഭാരം തോന്നിയ നിമിഷം കാള കണ്ണുതുറന്നു. കാള മുക്രയിട്ടു കൊണ്ട് കൊമ്പ് ഒന്നു കുടഞ്ഞു! ഹോജ ഒരു പന്തു പോലെ കുറെ ദൂരെ തെറിച്ചു വീണു! ഭാര്യ കളിയാക്കി ചിരിച്ചപ്പോൾ ഹോജ പറഞ്ഞു -"രാജാക്കന്മാർ സിംഹാസനത്തിൽ നിന്നും തെറിക്കുന്നത് ആദ്യത്തെ സംഭവമല്ല!" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1010 - Hoja story Series - 8, PDF- https://drive.google.com/fil...

  ഹോജ ഒരു വാടക വീട്ടിൽ കഴിഞ്ഞിരുന്ന കാലത്തെ കഥ. ആ വീട് അറുപഴഞ്ചനായിരുന്നു. അതിനാൽത്തന്നെ വാടക തീരെ കുറവായിരുന്നുതാനും. എന്നാൽ, രാത്രി സമയത്ത് പലപ്പോഴും ഉറക്കത്തിനു ശല്യമായി അപശബ്ദങ്ങൾ ഏറെയുണ്ടായിരുന്നു. പുരപ്പുറത്തുകൂടി എലികളും പൂച്ചകളും മറ്റുള്ള ജന്തുക്കളുമെല്ലാം ഓടിനടക്കും. മാത്രമല്ല, ചെറിയ കാറ്റുവന്നാൽ പോലും ജനാലകളും വാതിലുകളുമൊക്കെ പലതരം ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു. ചിലപ്പോൾ പാട്ടു പോലെയും പിറുപിറുക്കലുകൾ പോലെയും ഒച്ചകൾ കേൾക്കാം. ആ വീട് ഒഴിഞ്ഞു പോകാൻ ഹോജ തീരുമാനിച്ചു. വീട്ടുടമയെ കാര്യങ്ങൾ ധരിപ്പിച്ചു. അയാൾ അതൊക്കെ നിഷേധിച്ചപ്പോൾ ആ രാത്രിയിൽ ഹോജ വിളിച്ചു വീട്ടിൽ വരുത്തി കുഴപ്പങ്ങൾ നേരിട്ടു കേൾപ്പിക്കാമെന്നു തീരുമാനിച്ചു. വികൃതമായ പാട്ടു പോലത്തെ ശബ്ദം കേട്ടപ്പോൾ ഉടമ പറഞ്ഞു -"ഈ ശബ്ദം വീടും വീടിൻ്റെ ഓരോ ഭാഗവും വെവ്വേറെ ദൈവത്തെ സ്തുതിച്ചു പാടുന്നതാണ്!" ഉടൻ, ഹോജ പറഞ്ഞു -"അതു ശരിയാണ്. വീട് ഒട്ടും വൈകാതെ ദൈവത്തെ കുനിഞ്ഞു വണങ്ങാനും സാധ്യതയുണ്ട്!" ഹോജ ഇറങ്ങി നടന്നു. വീട്ടുടമസ്ഥൻ്റെ വേലത്തരം ഹോജയുടെ അടുത്ത് വിലപ്പോയില്ല! Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-...

  ഹോജ മുല്ല താമസിച്ചിരുന്ന തുർക്കിയിലെ ഗ്രാമത്തിൽ നല്ല തണുപ്പുള്ള കാലാവസ്ഥയായിരുന്നു. അതിനാൽ നല്ല കട്ടിയുള്ള കുപ്പായം ആവശ്യമായിരുന്നു. എന്നാൽ, കൃഷിപ്പണികൾക്കിടയിൽ, വസ്ത്രം കീറി നശിക്കുന്നത് പതിവാണ്. അതിനാൽ, ഒരു ദിവസം കുപ്പായം തുന്നാനുള്ള തുണി ചന്തയിൽ നിന്നും വാങ്ങി അതുമായി തുന്നൽക്കാരൻ്റെ അടുക്കലെത്തി. എന്നിട്ട്, ഹോജ പറഞ്ഞു - "എനിക്കു വേറെ കുപ്പായമില്ല. അതിനാൽ എത്രയും വേഗം തുന്നിത്തരണം" അന്നേരം തുന്നൽക്കാരൻ  പറഞ്ഞു -"ദൈവം നിശ്ചയിച്ചാൽ അടുത്ത ആഴ്ച തയ്ച്ചു തരാം" ഹോജയ്ക്ക് സമാധാനമായി - "ഹാവൂ ഒരാഴ്ചക്കുള്ളിൽ കുപ്പായം കിട്ടുമല്ലോ" ഒരാഴ്ച കഴിഞ്ഞ് ഹോജ തുന്നൽക്കാരൻ്റെ അടുക്കലെത്തി. അന്നേരം അയാൾ പറഞ്ഞു -"ദൈവം നിശ്ചയിച്ചാൽ മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞു തരാം" ഹോജയ്ക്കു ദേഷ്യം വന്നെങ്കിലും മൗനം പാലിച്ചു. മൂന്നു ദിനം കഴിഞ്ഞ് അയാൾ തുന്നൽക്കാരൻ്റെ അടുത്തു ചെന്നു. അപ്പോൾ അവൻ പറഞ്ഞു -"ദൈവം നിശ്ചയിച്ചാൽ നാളെ തരാം" ഉടൻ, ഹോജ മുല്ല പൊട്ടിത്തെറിച്ചു - "ദൈവത്തിൻ്റെ സഹായമില്ലാതെ നിങ്ങൾക്കു തയ്ച്ചു തരാൻ എന്നു പറ്റും എന്നു പറയടോ?" Written By Binoy Thomas, Malay...

  നസറുദ്ദീൻ മുല്ല എന്ന ഹോജ പല കഥകളിലും പലതരം വേഷങ്ങളിലാണ് പ്രത്യക്ഷപ്പെടാറുള്ളത്. മിക്കവാറും സാധാരണ ജീവിതവും ചിലപ്പോൾ ദാരിദ്ര്യം നിറഞ്ഞ സാഹചര്യങ്ങളും ആ കഥകളിൽ കാണാം. ഒരിക്കൽ പ്രഭാത ഭക്ഷണത്തിനായി പാചകത്തിനു മുതിർന്ന ഹോജ പല പ്രാവശ്യം അടുപ്പ് ഊതിയിട്ടും തീ കത്താൻ കൂട്ടാക്കിയില്ല. കാരണം അതൊരു തണുപ്പുള്ള ദിവസമായിരുന്നു. കൽക്കരിയായിരുന്നു ഇന്ധനം. ഒടുവിൽ, അയാൾ തൻ്റെ ഭാര്യ തന്ന തൊപ്പി എടുക്കാനായി മറ്റൊരു മുറിയിലേക്കു പോയി. എന്നിട്ട്, അത് തലയിൽ വച്ചു കൊണ്ട് വലിയ ഗൗരവത്തിൽ അടുക്കളയിലേക്കു വന്നു. പിന്നെ, ശക്തിയായി അടുപ്പ് ഊതി. അത് ഉടനെ കത്തുകയും ചെയ്തു! ഹോജയ്ക്ക് അതൊരു അത്ഭുതമായി തോന്നി. ഉടൻ, അയാൾ പറഞ്ഞു - "ഹോ! അടുപ്പിനും എൻ്റെ ഭാര്യയെ പേടിയാണല്ലേ?" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1007- Hoja Mulla stories -5, PDF- https://drive.google.com/file/d/1eknhlz_W_XaUVUHBTzMxbmTbQPGGrkcC/view?usp=drivesdk

  ഒരിക്കൽ നമ്പറുദ്ദിൻ മുല്ല തൻ്റെ കൃഷിയിടത്തിൽ പണിതു കൊണ്ടിരുന്ന സമയം. അന്നേരം, മറ്റൊരു ദേശത്തുനിന്നും ഒരാൾ ഓടി വരുന്നുണ്ടായിരുന്നു. അയാളുടെ പന്നി അതിൻ്റെ കൂട്ടിൽ നിന്നും ചാടിപ്പോയി. എങ്ങോട്ടാണ് പന്നി ഓടിയതെന്ന് അയാൾക്ക് അറിയില്ലെങ്കിലും ഓടി വന്ന് ഹോജ മുല്ലയോടു ചോദിച്ചു - "ഇതുവഴി ഒരു പന്നി ഓടിപ്പോയത് കണ്ടിരുന്നോ?" "കണ്ടിരുന്നു..." ഹോജ മുഴുവൻ പറയുന്നതിനു മുൻപ് തലയുയർത്തി അയാൾ നന്ദി പറയുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിച്ച് നോക്കിയെങ്കിലും അയാൾ ഓടിപ്പോയിരുന്നു. എന്നാൽ, ഒരു മണിക്കൂർ കഴിഞ്ഞപ്പോൾ അയാൾ തിരികെ അതു വഴി വന്നു. ദേഷ്യത്തോടെ മുല്ലയോടു ചോദിച്ചു - "താൻ എന്നെ പറ്റിക്കുകയായിരുന്നു? ആ വഴി പന്നി പോയിട്ടേയില്ല?" ഹോജ നിസ്സാര ഭാവത്തിൽ പറഞ്ഞു -"ഞാൻ പറഞ്ഞതു ശരിയാണ്. ഇതു വഴി പന്നി പാഞ്ഞു പോകുന്നത് ഞാൻ കണ്ടിട്ടുണ്ട്. പക്ഷേ, കഴിഞ്ഞ വർഷമായിരുന്നു എന്നു മാത്രം!" പിന്നെയും അയാൾക്കു ദേഷ്യം വർദ്ധിച്ചു - "എങ്കിൽ ആ വിധത്തിൽ എന്നോടു പറയണമായിരുന്നു" മുല്ല : "മുഴുവൻ കേൾക്കാൻ താൻ നിൽക്കണമായിരുന്നു!" Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1006 - Hoja stories - ...

  ഒരിക്കൽ, ഹോജ മുല്ല തൻ്റെ കഴുതയുമായി ചന്തയിൽ പോയി. കഴുതയെ വിൽക്കുകയായിരുന്നു ലക്ഷ്യം. ഒരാൾ വന്ന് 50 നാണയങ്ങൾ നൽകി അതിനെ വാങ്ങി. കുറച്ചു നേരം അലക്ഷ്യമായി ചന്തയിലൂടെ നടന്ന സമയത്ത് കഴുതയെ വാങ്ങിയ ആൾ ലേലം വിളിക്കുന്നത് ഹോജ കേട്ടു! ഉടൻ, ഒരാൾ 70 നാണയം പറഞ്ഞു. അതുകേട്ട് വേറെ ആളുകളും അവിടെ തടിച്ചു കൂടി. മറ്റൊരാൾ 100 നാണയം എന്നു വിളിച്ച് ലേലത്തുക കയറ്റി വച്ചു. എന്നാൽ, 150 എന്ന് ആൾക്കൂട്ടത്തിൽ നിന്നും ആരോ ഒരാൾ തുക ഉയർത്തി. അന്നേരം, ഹോജ പിറുപിറുത്തു - "ഞാൻ എന്തൊരു മണ്ടനാണ്? എൻ്റെ കഴുതയ്ക്ക് എന്തോ പ്രത്യേകതയുണ്ട്. അല്ലെങ്കിൽ ഇത്രയും കൂടിയ തുക ലേലം വിളിക്കില്ല" ഹോജ വിളിച്ചു കൂവി - "200 നാണയം!" അന്നേരം, ലേലം ഉറപ്പിച്ച് ഹോജ വളരെ ബഹുമാനത്തോടെ സ്വന്തം കഴുതയെ തലോടിക്കൊണ്ട് വീട്ടിലേക്കു നടന്നു.  Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1005- Hoja stories - 3, PDF- https://drive.google.com/file/d/1TJGY0J8RB3Ts13TRmX4MWklrl92EfOJx/view?usp=drivesdk

  ഒരിക്കൽ, ഹോജ തൻ്റെ കടത്തുവഞ്ചിയിൽ ഇരിക്കുകയായിരുന്നു. അന്നേരം, ആ ദേശത്തിലെ ഒരു പ്രധാന വിദ്വാൻ അക്കരെയ്ക്കു പോകാനായി അങ്ങോട്ടു വന്നു. അയാൾ ഹോജയുടെ വഞ്ചിയിൽ കയറി. ആ നദിയിലൂടെ കുറച്ചു തുഴഞ്ഞപ്പോൾ വിദ്വാനോട് പലതരം കാര്യങ്ങളേക്കുറിച്ച് ഹോജ സംസാരിച്ചെങ്കിലും വിദ്വാനു പുച്ഛമാണു തോന്നിയത്. അയാൾ ചോദിച്ചു - "തൻ്റെ സംസാരം കേട്ടിട്ട് യാതൊരു വ്യാകരണ ശുദ്ധിയുമില്ലല്ലോ. തൻ്റെ ജീവിതം പകുതി പോയെന്ന് ചുരുക്കം!" ഉടനെ, തോണി ആഴമുള്ള പുഴയുടെ നടുക്ക് എത്തിയിരുന്നു. അന്നേരം ഹോജ വിദ്വാനോടു ചോദിച്ചു - "വിദ്വാന് നീന്തൽ അറിയാമോ?" "അറിയില്ല" ഉടൻ, ഹോജ യാതൊരു കൂസലും ഇല്ലാതെ പറഞ്ഞു -"എങ്കിൽ താങ്കളുടെ ജീവിതം പകുതിയല്ല മുഴുവനും പോയി. കാരണം, ഈ വള്ളത്തിൽ വെള്ളം കയറാൻ തുടങ്ങി. ഇതു മുങ്ങാൻ തുടങ്ങുകയാണ്!" പെട്ടെന്ന്, വിദ്വാൻ യാതൊരു വ്യാകരണശുദ്ധിയുമില്ലാതെ അലറി നിലവിളിച്ചു! Written by Binoy Thomas, Malayalam eBooks-1004- Hoja stories - 2, PDF- https://drive.google.com/file/d/1bds7H3zKp_ANXS3wWivsRrbVnxm0qfRs/view?usp=drivesdk

  സിൽബാരിപുരം ദേശം ഭരിച്ചിരുന്നത് വീരവർമ്മൻ എന്ന രാജാവായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന് നീതിയും ന്യായവും സത്യവുമെല്ലാം രാജ്യത്ത് നടക്കണമെന്ന് വലിയ ആഗ്രഹമുണ്ടായിരുന്നു. ഒരിക്കൽ, കൊട്ടാരത്തിൽ ധാന്യപ്പുരയുടെ കാര്യങ്ങൾ നോക്കാനായി ഒരാളെ ജോലിക്ക് എടുക്കാനായി രാജാവ് തീരുമാനിച്ചു. സാധാരണയായി ധാന്യശേഖരം യഥാസമയം ബുദ്ധിപൂർവ്വം മുൻഗണന നോക്കി കൊടുക്കാതിരുന്നതിനാൽ ധാന്യങ്ങൾ പൂപ്പൽ പിടിച്ചും ചെള്ളു കയറിയും പോകാറുണ്ട്. അതിനാൽ പാവങ്ങളോട് ആത്മാർഥത ഉള്ളവനു മാത്രമേ ഈ ജോലി കാര്യക്ഷമമായി ചെയ്യാനാവൂ. അതിനായി രാജാവ് ഒരു സൂത്രം കണ്ടുപിടിച്ചു. അടുത്ത ദിവസം, അതിരാവിലെ വലിയൊരു കല്ല് പ്രധാന പാതയുടെ നടുക്ക് വയ്ക്കാൻ ഏതാനും ഭടന്മാരോട് രാജാവ് രഹസ്യമായി കൽപ്പിച്ചു. എന്നിട്ട്, രാജാവ് കാൽനടക്കാരെ രഹസ്യമായി നിരീക്ഷിച്ചു. ചിലർ കാണാത്ത മട്ടിൽ മാറി നടന്നു. വേറെ ചിലർ കല്ലിനെ ശപിച്ചിട്ടു പോയി. മറ്റുള്ളവർ കൊട്ടാര ജോലിക്കാരെ പഴിച്ചു. കരുത്തരായ യുവാക്കൾ കല്ലിനു മീതെ ചാടി ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പോയി. ഒരുവൻ കല്ലിനു മുകളിൽ നിന്ന് പാട്ടുപാടി. അങ്ങനെ, ഏതാനും മണിക്കൂറുകൾ കടന്നുപോയി. ഒരു യുവാവ് അതുവഴി വന്നപ്പോൾ അവൻ്റെ ചുമട് താഴെ വച്ചതിനു ശേഷം, ഭാരമ...

  സിൽബാരിപുരത്തെ വിക്രമൻ രാജാവിന് ഒരു ദുശ്ശീലമുണ്ടായിരുന്നു. ആരെങ്കിലും ഏഷണി പറഞ്ഞാൽ അത് അപ്പാടെ വിശ്വസിക്കും. അങ്ങനെ പല ശിങ്കിടികളും കഴിവുള്ളവരെ ഇല്ലാതാക്കുകയോ കൊട്ടാരത്തിൽ നിന്നും ഓടിക്കുകയോ ചെയ്തു പോന്നു. ഒരിക്കൽ, ആ ദേശത്തെ മിടുക്കനായ ഒരു ജ്യോൽസ്യനായിരുന്ന ശൂരമണിയായി അവരുടെ ഇര. കാരണം, അദ്ദേഹം ചില കള്ളന്മാരുടെ ഒളിസങ്കേതം മഷിയിട്ടു നോക്കി പറഞ്ഞത്രേ! അങ്ങനെ, ശൂരമണി വ്യാജനായ ജ്യോൽസ്യനാണെന്നും രാജ്യദ്രോഹിയായ അയാളെ രാജാവ് വിളിച്ചു വരുത്തി കൊല്ലണമെന്നും ആവശ്യപ്പെടുന്ന കുറ്റങ്ങൾ അയാളിൽ ചുമത്തി. രാജാവ് ശൂരമണിയെ കൊട്ടാരത്തിൽ വരുത്തി. ആ പെരുമാറ്റം കണ്ടപ്പോൾ രാജാവ് ശിക്ഷിക്കാനുള്ള എന്തെങ്കിലും വേലത്തരം ഒപ്പിക്കുമെന്ന് ജ്യോൽസ്യനു പിടികിട്ടി. രാജാവ് ചോദിച്ചു- "നീ എന്നാണു മരിക്കുന്നതെന്ന് നിനക്കു പറയാമോ?" ശൂരമണി ഒരു നിമിഷം ആലോചിച്ചു. ഏതെങ്കിലും വർഷമോ തീയതിയോ നീട്ടി പറഞ്ഞാൽ പ്രവചനം തെറ്റിയെന്നും പറഞ്ഞ് ഉടനെ രാജാവ് കൊല്ലും! അതല്ല, ഉടൻ മരിക്കുമെന്നു പറഞ്ഞാൽ രാജാവ് വധശിക്ഷ നടപ്പാക്കാൻ ദിവസങ്ങൾ താമസിപ്പിച്ചിട്ട് നിൻ്റെ പ്രവചനം തെറ്റിയെന്നു പറഞ്ഞ് അന്നേരം കൊല്ലും! അയാൾ പറഞ്ഞു -"അതെനിക്ക് ...

  പണ്ടുപണ്ട്, സിൽബാരിപുരം ദേശത്ത് ചക്കിലാട്ടിയ എണ്ണ വിൽക്കുന്ന വാണിയാനും ഭാര്യ വാണിയാത്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നു. ധാരാളം തെങ്ങുകൾ ഉണ്ടായിരുന്ന പ്രദേശമാകയാൽ കൊപ്രയുമായി ആളുകൾ ചക്കിലാട്ടി വെളിച്ചെണ്ണയുമായി പോകാൻ കാത്തു നിൽക്കും. എന്നാൽ, ഭാര്യയും ഭർത്താവും കൂടി ചക്ക് കറക്കുന്ന സമയത്ത് വാണിയാൻ ദേഷ്യപ്പെട്ട് അലറും- "എടീ ഇങ്ങനെയാണോ ചക്ക് തിരിക്കുന്നത്?" അന്നേരം, വാണിയാത്തി തിരികെ ദേഷ്യപ്പെടും - "എങ്കിൽ നിങ്ങളു തന്നെ പണിതോളൂ" അവൾ ദേഷ്യപ്പെട്ട് വീടിനകത്തേക്ക് കയറിപ്പോകും. ഉടൻ, അയാൾ അലറിക്കൊണ്ട് തോർത്ത് വീശി അടിക്കാനായി ഓടും. പിന്നെ അവൾ കരഞ്ഞു കൊണ്ട് തിരികെ വന്ന് യാതൊന്നും മിണ്ടാതെ ചക്കിലാട്ടുന്നത് തുടരും. ഒരു ദിവസം ബുദ്ധിമാനായ ഒരാൾ അന്യദേശത്തു നിന്നും കൊട്ടാരത്തിലേക്കു പോകുന്നതിനായി അതുവഴി നടന്നു പോകുകയായിരുന്നു. അന്നേരം, വാണിയാൻ്റെ ഈ അലർച്ച കേട്ട് എണ്ണയാട്ടുന്ന അവിടേക്ക് അയാൾ കയറി എന്താണു കാര്യമെന്നു തിരക്കി. "ഇവരുടെ വഴക്ക് എല്ലാ ദിവസവും പതിവാണ് " അവിടെ കൊപ്രയുമായി വന്ന ഒരാൾ പറഞ്ഞു. പരദേശി ഒന്നും മിണ്ടാതെ കൊട്ടാരത്തിലേക്കു പോയി. എന്നാൽ, തിരികെ വന്നപ്പോൾ വൈകുന്നേരമായി. ...